مقدمه
دنیای گرافیک و طراحی یکی از متنوعترین و پر مفهومترین عرصههای کاری و فعالیت در بازارهای کسب و کار به شمار میرود.
برای کسب موفقیت در این عرصه، فرد طراح علاوه بر داشتن دانش عملی و پیادهسازی، باید نسبت به برخی از اصول و مفاهیم اولیه موجود در آن نیز آگاهی داشته باشد.
لذا هر چقدر که این آگاهی بیشتر شود، فرد طراح میتواند با درک بیشتر و بهتری طراحیهای خود را به صورت دیجیتالی انجام داده و خروجیهای بسیار بهتری را تولید نماید.
در این راستا، قصد داریم در این مقاله، شما را با دو مفهوم گرافیک پیکسلی و گرافیک برداری آشنا کرده و تفاوتهای اساسی بین آنها را مشخص نماییم.
دو مفهومی که به عنوان مفاهیم پایهای در دنیای طراحی و گرافیک مطرح بوده و حتی دلیل تفاوت نرم افزارهای پرکاربرد موجود در دنیای گرافیک نیز بر اساس تفاوت بین مفاهیم گرافیک پیکسلی و برداری میباشد.
تفاوت بین مفاهیم گرافیک پیکسلی و برداری
در رابطه با تفاوت بین دو مفهوم گرافیک برداری و پکسلی، باید گفت که تفاوت اصلی بین این دو مورد، بیشتر مربوط به ساختار عکس (تصویر) میباشد.
بدین صورت که گرافیکهای (عکسهای) مبتنی بر پیکسل، از تعداد زیاد و قابل توجهی از مربعهای فیزیکی کوچک (به نام پیکسل) تشکیل شدهاند.
این در حالی است که گرافیکهای مبتنی بر بردار، بیشتر بر پایهی معادلات ریاضی استوار بوده به طوری که حاشیههای موجود در گرافیکهای برداری در ارتباط با موارد کناری خود در تصویر، تشکیل میشوند.
در ادامه با ذکر مثالهایی به توضیح بیشتر و دقیقتر این موضوع خواهیم پرداخت.
مثال
به عنوان مثال، مبحث فونتها را در نظر بگیرید.
فونتها، همیشه با استفاده از بردارها به وجود میآیند.
بدین صورت که در مورد فونتها، به راحتی میتوان بدون آنکه تغییری در کیفیتشان به وجود آید، نسبت به تغییر رنگ و اندازهی آنها اقدام نمود.
این در حالی است که عکسهای دیجیتالی، همواره از در کنار هم قرار گرفتن پیکسلها، به وجود میآیند.
بدین صورت که قرارگیری پیکسلها در کنار هم، این امکان را به ما میدهد که بتوانیم از ترکیبات رنگی بیشتر و بهینهتری در طراحیهای خود بهره ببریم.
چرا که در این حالت، هر یک از پیکسلها، قادر هستند که دارای رنگی منحصربفرد باشند که این شرایط در مورد گرافیکهای برداری به صورت برعکس بوده و بیشتر از حالت گرادیانت در مورد رنگ آمیزی آنها، استفاده میگردد.
شناسایی این دو نوع گرافیکی از هم
در این بین، باید گفت که در بسیاری از موارد، نوع و فرمت گرافیکی (پیکسلی یا برداری) به راحتی و از طریق بررسی پسوند فایل، قابل شناسایی میباشد.
بدین صورت که پسوندهای ” .AI ” یا ” .EPS ” برای شناسایی فرمتهای گرافیک برداری مورد استفاده قرار میگیرند.
این در حالی است که پسوندهای ” .JPG “، ” .BMP ” یا ” .PNG ” همواره برای شناسایی فرمتهای گرافیک پیکسلی به کار گرفته میشوند.
البته برخی دیگر از فرمتها نیز وجود دارند که از روی پسوند فایل موجود، نمیتوان نسبت به تشخیص نوع گرافیک برداری و یا پیکسلی بودن آنها اظهار نظر نمود.
یکی از این فرمتها مربوط به ” PDF “ها میباشند که برای تشخیص نوع گرافیک برداری و یا پیکسلی بودن آن، میتوان از روش زووم کردن استفاده نمود.
بدین صورت که فایل ” .PDF ” خود را باز میکنیم و سعی میکنیم که آن را به حالت زووم در بیاریم، حال در این بین اگر از کیفیت تصویر کاسته نشود، میتوان به راحتی نتیجهگیری نمود که فایل مورد نظر از نوع گرافیک برداری میباشد و در حالت برعکس نیز اگر از کیفیت تصویر کاسته شود، نتیجهگیری میکنیم که فایل مورد نظر از نوع گرافیک پیکسلی میباشد.
تفاوت بین نمایشها و تصاویر گرافیکهای پیکسلی و برداری
در بحث مربوط به نمایشها و تصاویر بدست آمده در دنیای طراحی، هر دوی مفاهیم گرافیکهای پیکسلی و برداری، مورد استفاده قرار میگیرند.
البته در بیشتر موارد نیز هر دوی این مفاهیم به صورت ترکیبی و در کنار هم، مورد استفاده قرار میگیرند.
بدین صورت که در حین کار و با توجه به شرایط و درخواستهای متفاوت، تصمیم میگیریم که از کدام یک از این گرافیکها و یا ترکیب آنها، در کار خود استفاده کنیم.
البته هر دوی این گرافیکها، دارای نقاط قوت و ضعف خاصی هستند که تصمیمگیری در مورد انتخاب هر کدام از آنها، به ویژگیهای نمایشگر و نوع پروژه شما، مربوط میباشد.
برای درک بهتر این موضوع در ادامه به بررسی چند مثال ساده میپردازیم.
محلهای مناسب برای استفاده
به عنوان مثال این حالت را در نظر بگیرید که قصد داریم از تصویر نهایی طراحی خود، به عنوان یک صفحهی گرافیکی وب استفاده نماییم.
در این حالت، در بیشتر موارد بهتر است که از تصویر نهایی خود، در حالت گرافیک مبتنی بر پکسل خروجی بگیریم.
چرا که گرافیک مبتنی بر پیکسل نسبت به نوع برداری، برای استفاده در محیط وب و استفاده در کدهای ” HTML “، سازگارتر میباشد.
ولی در شرایطی که قرار است تصویر نهایی بدست آمده، به عنوان یک ورودی و الگو در برشهای صورت گرفته، به یک دستگاه داده شود توصیه میشود که همواره از تصویر نهایی خود در حالت برداری، خروجی بگیرید.
چرا که در صورت نیاز، دستگاه بتواند بعداً تنظیمات مورد نظر را بر روی آن الگو بدون از دست رفتن کیفیتش، اعمال نماید.
تبدیل بین فرمتهای گرافیکی
در این بین، در شرایطی که باید خروجی بدست آمده در حالت گرافیک پیکسلی باشد، هیچ تفاوتی در نوع گرافیک به کار رفته شده در حین طراحی وجود ندارد و این تماماً بر عهدهی خود طراح است که از کدام فرمت و نوع گرافیک در حین طراحی خود استفاده نماید.
چرا که در نهایت، به راحتی قادر خواهد بود تا تصویر بدست آمده را در حالت گرافیک پیکسلی خروجی بگیرید.
زیرا تصاویر برداری به راحتی قابل تبدیل به گرافیک پیکسلی میباشند.
این در حالی است که شرایط برای تصاویر پیکسلی به همان گونه نبوده و در تبدیل نوع گرافیک پیکسلی به نوع گرافیک برداری، نیاز به صرف زمان و دقت بیشتری میباشد.
لذا همواره بهتر است که موقع شروع کار، در مورد نوع خروجی نهایی تصمیمگیری نمود و از این رو در حین کار نیز از روش و فرمتی استفاده نمود که بتواند خروجی بدست آمده را در حالت بهینهتری قرار دهد.
در انتهای مقاله، امیداوریم که توانسته باشیم شما را با دو مفهوم کلی گرافیک پیکسلی و برداری، آشنا کرده باشیم به طوری که در این راستا کمکی کرده باشیم که از این پس بتوانید در پروژهها و طراحیهای خود با آگاهی بیشتری نسبت به انتخاب نوع گرافیک مورد استفاده تصمیمگیری نمایید.
1 نظر