خواص انگور

انگور یکی از میوه‎های بسیار مفید است، بقدری عوامل مؤثر دارد که می‌توان آن را یک داروخانه‌ی طبیعی نامید.

این میوه عامل اصلی برای بازگشت نیروی عضلات است و برای سلسله اعصاب یک غذا محسوب می‎شود.

این میوه تصفیه کننده‎ی خون و ملین مزاج است و می‎توان آن را یکی از بهترین میوه‎ها دانست.

وقتی آن را بسوزانیم خاکستر آن ۶۰ درصد پتاسیم دارد. علاوه بر پتاسیم، فلزات دیگری از قبیل آهک، منیزی، اکسید، آهن، منگنز، کلر و سیلیس در آن دیده می‏‌شود.

هفده درصد اکسید فسفریک را باید به مواد فوق‌الذکر افزود. غیر از فلزات دارای مقداری قند و تانن نیز هست که باعث تقویت می‎باشد.

علاوه بر این مواد معدنی طبیعی، نباید فراموش کرد که این میوه عوامل زنده‎ی متعددی دارد که اکنون به طور اختصار به آن‎ها اشاره می‎کینم:

• دیاستازها : این عوامل که در روی پوست انگور زندگانی می‌کنند کمک خوبی برای لوله‎ی هاضمه می‎باشند.
• ویتامین‌ها مخصوصاً ویتامین B2
• مواد رادیواکتیو

حالا با اصرار زیاد می‎توانیم بگوییم انگور یک غذای کامل است.

به عضلات نیرو می‎بخشد و یک غذای ذخیره‎ای است و قندش در کبد و عضلات ذخیره می‎شود.

آب انگور

آب این میوه از نظر ساختمان به شیر مادر بسیار نزدیک است و ما در این جا ترکیبات آن را با شیر مادر مقایسه می‎کنیم :

از این رو برای همه مخصوصاً برای زنان، کودکان و پیران انگور و آب انگور توصیه شده است.

کسی که سلامتی‌اش را دوست دارد، نباید از خوردن این میوه غافل شود و باید آن‎ را به مقدار کافی بخورد.

به خاطر داشته باشید که وحشتناک‎ترین امراض یعنی سرطان با این میوه ممکن است معالجه شود.

در هر موقع سال بخواهید، می‎توانید انگور و یا کشمش بدست آورید و بخورید.

کشمش

در اثر خشک شدن انگور، مقداری از سلولز و آب آن تحت تأثیر دیاستازها که در روی پوست موجود است به قند تبدیل شده و آن را سرچشمه‎ی نیرو می‎سازد.

این میوه در اثر خشک شدن و کشمش گردیدن هیچیک از خواص خود را از دست نمی‎دهد و بر عکس چنانکه گفتیم قندش زیادتر و اثر نیروبخش آن بیش‏‎تر شده و خاصیت نرم‎کننده‎ی شش‎‎ها را پیدا می‎نماید.

اگر آن را همراه سایر میوه‎ها بخوریم منافع بیش‎تری خواهد داشت. کشمش در شیرینی‎سازی نیز مصرف می‎شود و از زهر قند سفید می‎کاهد.