سیب یکی از بهترین میوههای معجزهدار است. زیرا خاصیت پاک کردن سم را داشته و قدرت غذایی بالایی دارد.
این میوه به علت داشتن مواد قلیایی اسید اوریک را حل میکند و ترشحات غدد بزاق معده را مساعد و متعادل میسازد.
همچنین این میوه برای درمان چاقی بسیار مفید بوده و در عین حال برای بیماران کبدی، معدی، مجاری ادرار و سینه درد نافع میباشد.
سیب به علت داشتن فسفر، اعصاب و مغز را تقویت میکند.
سیب برای امراض حصبهای، اسهال و اسهال خونی و ورمامعاء بسیار نافع است.
اسهال را به خوبی معالجه میکند و از طرفی مانع سوء هضم شده و به این ترتیب معده را منظم مینماید. یک میوه بسیار قیمتی است.
زیرا در تمام فصول پیدا میشود و دارای مقدار زیادی مواد معدنی است و مواد دیگری مثل تانن دارد.

انواع ویتامین در سیب
انواع ویتامینها و مواد معدنی موجود در سیب به صورت زیر میباشند:
- پتاس سود
- برم
- آرسنیک
- سلیس
- آهک
- منیزی
- کلر
- آلومینیم
- اسید کالیک
- اسید فرمیک
- اسید کاپروئیک
- اسید فسفریک
- اتر آمیلیک
- اتر کامیریلیک
- ژرانیول
- استالدئید
- و تمام ویتامینها دیده میشود.
در واقع میتوان این میوه را به داروخانهای تشبیه نمود که تمامی داروهای مفید را دارد و فاقد موارد مضر میباشد.
سیب همچنین، ادرار را زیاد کرده و مجاری ادرار و معده و سینه را باز کرده و زهکشی مینماید.
برای مقابله با چه بیماریهایی مفید است؟
سیب برای مبتلایان به مرض مفاصل، زیاد تجویز میشود. این میوه، همچنین سنگهای کلیه را دفع مینماید.
سیب به وسیلهی املاح خود آلبومین غذا و نسوج را از بین میبرد.
برای سینه و مجاری تنفسی بسیار نافع است. پختهی آن برای هضم غذا مفید بوده و سوء هاضمه را از بین میبرد.
آن را حتماً باید با پوست خورد. زیرا دارای دیاستاز و منگنز است و به هضم غذا کمک میکند.
خام رنده شده آن، نتایج خوبی در معالجهی اسهال کودکان دارد.
همچنین از این میوه برای مبارزه با دل بهم خوردگی و پیچش دل و استفراغ، کوه گرفتگی، دریازدگی و هوازدگی بسیار مفید میباشد.
در کل توصیه میشود که از پختن سیب پرهیز کرده و همیشه این میوهی بسیار عالی را با پوست بخورید.
اگر هم نمیتوانید این میوه را بجویید، آن رنده رنده کرده و به صورت پالوده درآورده و با عسل آن را شیرین نمایید.