هوش مصنوعی یک زمینه و بخشی از علوم کامپیوتر است که بر روی ساخت ماشینهای هوشمندی تمرکز دارد که مانند انسان رفتار کرده و کار میکنند.
در واقع بدین صورت که هوش مصنوعی، این امکان را فراهم میکند تا ماشینها بتوانند از تجربیات خود یاد بگیرند و بدین صورت بتوانند از طریق ورودیهای بدست آمده، به مانند انسان رفتار کنند.
از جمله نمونههای عملی هوش مصنوعی که در زندگی و صنعت پیادهسازی شدهاند،
میتوان به کامپیوترهای شطرنجباز، ماشینهای (رباتهای) بدون راننده اشاره نمود.
این موارد با استفاده از به کارگیری یادگیری عمیق و پروسس زبان طبیعی صورت میگیرند.
از طریق به کار گیری این تکنولوژیها میتوان کامپیوترها را آموزش داد؛
تا بتوانند وظایف مشخصی را از طریق پروسس حجم بزرگی از دادهها و کشف الگو، انجام دهند.
تاریخچه هوش مصنوعی
عبارت و مفهوم هوش مصنوعی برای اولین بار در سال ۱۹۵۶ مطرح شد.
ولی شکل نهایی و حالت توسعه یافتهی آن در زمانهای امروزی قابل مشاهده است.
بسیاری از کارشناسان، پیشرفت حاصل در این عرصه را به رشد حجم دادهها، به وجود آمدن الگوریتمهای پیشرفته و پیشرفتهایی در قدرت محاسباتی و ذخیره، ربط میدهند.
در دهه ۱۹۵۰ فعالیتهای اولیهای در این عرصه صورت گرفت.
در ادامه در دهه ۱۹۶۰ با رغبت بخشهای نظامی به این تکنولوژی، سرمایهگذاری برای پیشرفت این عرصه افزایش یافت.
سپس پروژههای عملی بسیار بیشتری در این زمینه، شکل گرفت و بتدریج و طی گذر سالها، به شکل پختهتری رسید.
از جمله معروفترین پروژههای معروف پیادهسازی شده در زمینه هوش مصنوعی، میتوان به پروژههای Siri، Alexa و Cortana اشاره نمود که در حال حاضر توسط بسیاری از کاربران اینترنتی مورد استفاده قرار میگیرند.
در شکل زیر، روند توسعهی هوش مصنوعی از زمان پیدایش آن تا زمان حال، قابل مشاهده است.

باید گفت که هر یک از این علوم، یعنی شبکههای عصبی، یادگیری ماشین و یادگیری عمیق، تأثیرات بسیار قابل توجهی را در شکلگیری و توسعه هوش مصنوعی داشتهاند.