توسط میوه ذرت، دانه‌هایی است به رنگ سفید، زرد، قرمز یا قهوه‌ای که در آغاز پاییز می‌رسد و شما باید در آخر تابستان کاکل ذرت و در آغاز پاییز میوه آن را بچینید.
کاکل ذرت را باید از غلاف آن در آورید.
در سبدی که داخل آن را با پارچه نازک سفیدی پوشانیدهاید بریزید.
در آفتاب بگذارید تا هر چه زودتر خشک شود.
بعد آن را در قوطی‌های در بستهای بریزید و هر وقت احتیاج داشتید، مورد استفاده قرار دهید.
در طب کاکل یا ریش ذرت و دانه‌های آن مصرف میشود که در قدیم به خواص طبی آن آشنائی نداشتند.
در سال ۱۵۲۰ پس از کشف قاره آمریکا به وسیله کریستوف کلمب، ذرت، از آمریکای جنوبی به اسپانیا وارد شد.
هندی‌ها نقل میکنند که :
پهلوان افسانهای آنها بنام ” هیاوتها ” در زمان‌های بسیار قدیم به بچه‌ای راهنمایی میکند که دانه زردی را که در حال بازی پیدا کرده بود، بکارد.
آن طفل آن دانه زرد یافته را کاشت. از آن نهال ذرت، پیدا شد و به انسان و حیوان غذا داد.
پس از آن که ذرت، از آمریکا به اروپا رسید و کشت آن تقریباً دنیاگیر شد.
طب و پزشکی به خواص شفا بخش ذرت، خیلی زود پی برد.
در سال ۱۵۳۶، ” هانری بوک “، ریش و کاکل ذرت را به عنوان جوشانده بر ضد تب، شن کلیه و کیسه صفرا، اسهال، قولنج‌های کلیوی و سنگ کلیه نسخه میداد و تجویز میکرد.
کاکل ذرت چه دارد؟
کاکل ذرت، دارای مواد چربی و یک ماده آلی و همچنین نمک‌های پتاس و سیلیس است که در اثر این مواد، خاصیت ادرار آور خیلی قوی دارد.
کاکل ذرت، در تمام مواردی که احتیاج به ترشح ادرار و افزایش آن هست، مصرف آن توصیه و تجویز میگردد.
اما درباره دانه‌های ذرت، باید بگوییم که مغذی است و خاصیت مهم تقویت بدن را دارد.
به همین علت است که ذرت را به عنوان غذای انسان و حیوانات به کار می‌برند.
کسانی که دچار کم خونی هستند و یا از بستر بیماری برخاسته‌اند و دوران نقاهت را می‌گذرانند و همچنین پیران، باید از غذای ذرت غافل نشوند.
