توسط یک گردو را طوری از پوست در آورید که سالم بماند.
خوب به آن نگاه کنید که درست شکل مغز آدمی است.
قدیمی‌ها آن را به مغز انسان تشبیه می‌کردند و به همین دلیل آن را با سردرد ارتباط می‌دادند.
درخت گردو، سابقه‌ای خیلی قدیمی دارد.
منشأ ظهور آن معلوم نیست در کجا بوده است.
ولی بی‌تردید باید گفت گهوارهی اصلی آن در آسیا بوده است.
در طبقات زمین متعلق به عهد چهارم زمین شناسی، نقش و نگار برگ‌های درخت آن را پیدا کردهاند.
به این دلیل میگویند که این درخت در عهد چهارم وجود داشته است.
درخت گردو، در مناطق معتدله میروید.
باید آن را بکارند ولی بحالت وحشی هم این جا و هم آن جا پیدا میشود.
در ایران جنگل‌های گردوئی کردستان شهرت جهانی دارند.
در قرون وسطی گردو، قدر و قیمت زیادی پیدا کرد و در آن زمان در فرانسه شغل تازهای برای گردو پیدا شد که معروف به ” اندازه‌گیر گردو ” بود و اشخاصی بودند که کار آن‌ها اندازهگیری گردو و طبقهبندی آن‌ها بود که بسرعت و مهارت تمام این کار را انجام می‌دادند.
کمی از تاریخ خواص طبی گردو
از سالیان دراز خواص طبی گردو را شناخته و آن را تجزیه و تحلیل کردهاند.
از نوشتههایی که در اختیار است، داریم که در قرن اول میلادی دیوسکورید خواص آن را در کتاب خود این طور شرح میدهد:
گردو، سردرد را تحریک میکند ولی کرم کدو را دفع میسازد.
در قرن نهم میلادی آقای Saint Isidore de Seville در بارهی گردو، اینچنین نسخه داده است:
پوست درخت گردو، ضد کرم بوده و میوه گردو نیز برای رفع مسمومیت و آبسههای کبدی است.
پوست میوهی گردو، برای معالجه ریزش آب از چشم و برگ‌های درخت آن نیز برای درمان کرم کدو، نقرس و جذام مفید است.
تجزیه علمی برگ گردو
برگ‌های گردو، دارای یک الکالوئید ” Alcaloide “، اینوزید ” Inosite ” و یک ماده چربی اصیل مقوی و دارای نمکهای معدنی فسفردار است.
برگ و پوست سبز گردو، مقوی و تصفیه کننده خون هستند.
خود گردو بی اندازه مغذی است.
چنان چه پانصد گرم گردوی پوست کنده و خشک اگر مصرف شود، سه هزار و پانصد کالوری در بدن تولید میکند.
این مقدار کالوری برای جهل و هشت ساعت کافی است.
ولی مسلم است که این مقدار از آن را یک دفعه نمیشود خورد و اگر کسی آن را بخورد، دچار سوء هاضمه خواهد شد.
زیرا گردو، در عین حال که مغذی است، هضم آن سنگین بوده و اگر زیاد خورده شود، مخاط رودهها و سقف دهان و زبان را متورم خواهد کرد.
به همین علت است که باید بعد از خوردن گردو، دهان را با آب کاملاً شست و شو داد.
گردو، برای اشخاصی که روده‌های علیل و ضعیفی دارند، میتواند بحرانهای اسهالی تولید کند.
گردوی خشک، قند و آب ندارد ولی دارای ویتامین‌ها و املاح معدنی و مقدار زیادی مواد چربی است.
از گردو، روغن و پروتئین گردو استخراج می‌کنند.
پروتئین گردو، نزدیک به پروتئین حیوانی است و به همین جهت است که گیاه‌خواران بجای گوشت و پروتئینهای حیوانی گردو، فندق و بادام میخورند.
در رستوران‌های گیاه‌خواران، غذایی به نام ” بیفتک کوبیده ” وجود دارد که مخلوطی از گردو و غلات کوبیده است.
