توسط گوجه فرنگی یک میوه دیگر است که مانند لیمو هنوز قدرش معلوم نشده است.
اگر چه عده‌ای آن را میوه نمیدانند و فقط به سالاد میزنند و یا غذاها را با آن جاشنی میزنند و یا ربش را گرفته و برای زمستان ذخیره میکنند.
برای تهیه رب باید میوههای ترش را انتخاب کرد و در آفتاب خشکاند زیرا ویتامین ث آن در اثر حرارت از بین می‌رود.
همچنین موقعی که آن را در ظروف مسی یا آهنی درست کنیم، فاقد ویتامین میشود.
در حقیقت گوجه فرنگی میوه خوب و بسیار لذیذ و نافع است. اهالی جنوب فرانسه آن را سیب عشق مینامند.
این میوه بعد از لیمو بیش از سایر میوهها ویتامین دارد. گوجه فرنگی مقدار زیادی فسفر، آهن، سیلیس و … دارد.
قبلاً آن را برای بسیاری از بیماران منع میکردند و گفته میشد که گوجه فرنگی اسید اگزالیک دارد.
ولی آزمایشهای متعدد غذاشناسان ثابت کرد که مقدار اسید اگزالیک آن چندان قابل توجه نیست.
به علت داشتن مقادیر زیاد املاح معدنی، گوجه فرنگی را اکنون به عنوان یکی از بهترین داروها میشناسند.
درمان گوجه فرنگی
برای معالجه رماتیسم، ورم مفاصل، باد یامان، سنگهای کلیه و مثانه و کبد و در مورد ورم امعاء یکی از بهترین داروهاست.
گوجه فرنگی بهترین پاک کننده خون است.
یکی از بهترین داروها برای از بین بردن زیادی ترشی معده است.
همچنین دارای مقادیر زیادی املاح و ویتامینها میباشد.
هضم غذا را آسان می‌کند.
با ترشی زیاد و غلظت و ناپاکی خون می‌جنگد و ضد تعفن میباشد.
ترشی آن مانند سایر میوهها، خون را قلیایی می‌کند.
گوجه فرنگی را باید کاملاً با پوست و دانههایش خورد. زیرا:
- ذرات پوستش حرکات دودی روده‌ها را زیاد می‌کند و لوله هاضمه را جارو مینماید و زباله‌هایی که در چین و چروک معده جمع شده‌اند با خود خارج می‌کند. اخراج بقایا و کثافاتی که در معده و امعاء جمع شده‌اند و به وسیله پوست گوجه فرنگی انجام میشوند.
- دانه‌های این میوه، به علت ماده لزجی که آن را به مقدار زیاد احاطه کرده است. برای روغن زدن و نرم کردن جدار روده‌ها بسیار قیمتی است و اعمال آنها را آسان می‌کند.
- آب موجود در آن که خونش میباشد و تقریباً ۹۰ در صد است، وارد خون شده و املاح قلیائیش را نیز با خود میبرد و نسوج بدن را آبیاری می‌کند و رسوب‌های سمی که در لابه‌لای نسوج و گوشه‌های رگ‌ها جمع شده‌اند را خارج میسازد و خونی که ترش باشد، ترشی آن را از بین میبرد.
توصیههای دیگر
گوجه فرنگی زهره اوره را از بین برده و خون را به حالت طبیعی ثابت نگه میدارد.
در اثر خستگی نیز زهرهایی در بدن تشکیل میشود که گوجه فرنگی برای از بین بردن این سم، قدرت عجیبی دارد.
برای این که در موارد بالا، بهتر نتیجه حاصل شود، باید آن را خام خورد.
پخته و سرخ کرده آن، دیر هضم بوده و برای معده ضرر دارد.
آن را مانند یک میوه بخورید.
مانند یک سیب، پوست و دانهی آن را هم بخورید.
برای این که به هضم کمک میکنند و امعاء را جارو و پاک کرده و ذرات کهنه غذایی را که مدت‌ها در گوشهای از معده رسوب کرده و گندیده‌اند را از بین میبرند.
آب گوجه فرنگی برای اطفال شیرخوار و بیماران بستری مفید است.
این میوه هضم نشاستهها و ریشه را آسان میسازد و از این رو آن را ترشی بنشنها و سبزیها مینامند.
وقتی گوجه فرنگی را به سالاد میزنید مواظب باشید که نباید نه آب لیمو و نه سرکه بزنید. یعنی هیچ چیز جز روغن زیتون نزنید.
نمک لازم نیست زیرا خودش نمک گیاهی زیاد دارد، فقط کمی سیر و جعفری به آن علاوه کنید.
