توسط خورشید (sun یا sol) به عنوان ستاره‌ای با ابهت درست در مرکز منظومه شمسی، در حال درخشش می‌باشد. سیاره‌ها، ستاره‌های دنباله‌دار و پدیده‌های بسیار دیگری در فضای منظومه شمسی، در اطراف خورشید در حال چرخش هستند.
خورشید، به عنوان اصلی‌ترین منبع انرژی برای ادامه حیات در کره زمین می‌باشد. قطر این ستاره در حدود ۱٫۳۹ میلیون کیلومتر است که این اندازه در حدود ۱۰۹ بار بیش‌تر از قطر کره زمین می‌باشد.
جرم آن نیز در حدود ۳۳۰ هزار بار بیش‌تر از جرم زمین است. این جرم تا آن حد زیاد است که در حدود ۹۹٫۸۶ درصد از جرم کل منظومه شمسی را تشکیل می‌دهد. در حالت کلی، تقریباً سه چهارم از جرم خورشید را هیدروژن (۷۳ درصد) تشکیل می‌دهد.
این در حالی است که مابقی جرم را هلیوم (۲۵ درصد) در بر می‌گیرد. بخش کوچکی را نیز برخی از عناصر سنگین‌تر نظیر اکسیژن، کربن، نئون و آهن تشکیل می‌دهند.
اطلاعاتی بیش‌تر در مورد خورشید
خورشید را در کلاس ستاره‌های نوع “g-type main-sequence” دسته‌بندی می‌کنند. همچنین پیش‌بینی می‌شود که خورشید در حدود ۴٫۶ میلیارد سال پیش و بر اثر پدیده “فروپاشی گرانشی” به وجود آمده است.
در هر ثانیه در سطح خورشید، در حدود ۶۰۰ میلیون تن هیدروژن در هلیوم ترکیب می‌شوند که در نهایت آن، باعث تبدیل ۴ میلیون تن از ماده به انرژی می‌گردد. این انرژی که در حدود ۱۰ هزار تا ۱۷۰ هزار سال زمان نیاز دارد تا بتواند از هسته خارج شود، به عنوان منبع نور و حرارت خورشید، به شمار می‌رود.
چرخه حیات
پیش‌بینی می‌شود که در آینده اندازه خورشید، تا آن حد بزرگ شود که مدارهای سیاره‌های عطارد و زهره را در برگرفته و کلاً امکان زیست حیات بر روی زمین را از بین ببرد. ولی زیاد نگران نباشید، این اتفاق ممکن است در ۵ میلیارد سال بعد رخ دهد.
بعد از این اتفاق، این ستاره به تدریج انرژی و حرارت خود را از دست خواهد داد و به مانند ستاره‌های دیگر منتظر زمان مرگ خود خواهد شد.
در شکل زیر، مراحلی تقریبی از چرخه زندگی خورشید، نشان داده شده است.
