cpu (واحد پردازشگر مرکزی) که اغلب با نام پردازشگر مرکزی یا پردازشگر اصلی شناخته میشود؛
یک مدار الکترونیکی در درون کامپیوتر میباشد.
این مدار الکترونیکی، از طریق به کارگیری منطق ساده، اعمال کنترل، عملیات ورودی و خروجی مشخص، دستوارت داده شده از طرف یک برنامه کامپیوتری را انجام میدهد.
تاریخچه cpu
برای اولین بار، در دهه ۱۹۶۰ میلادی، عبارت cpu وارد دنیای کامپیوتر شد.
اساساً باید گفت که عبارت cpu، مربوط به یک پردازشگر و یا به صورت اختصاصیتر مربوط به واحد پردازش و کنترل میباشد که باعث تمایز این اجزای کامپیوتر نسبت به اجزای بیرونی مانند حافظه اصلی و مدار ورودی / خروجی میشود.
در طول سالهای گذشته از پیدایش cpu، تغییرات بسیار زیادی شامل این قطعه سخت افزاری شده است.
به طوری که مدلها و ورژنهای متفاوتی از آن وارد بازار شده است.
البته با این وجود، هنوز هم عملکرد و وظیفه اصلی آن، به مانند زمانهای اولیه بوده و تغییر نکرده است.

اجزای درونی یک cpu
اجزای درونی یک cpu، از دو جزء اصلی تشکیل شده است.
این اجزاء سخت افزاری، واحد منطق ریاضی (arithmetic logic unit) و رجیسترهای پردازنده (processor registers) میباشند.
واحد منطق ریاضی در یک cpu، وظیفه انجام عملیات منطقی و ریاضی را بر عهده دارد.
در این بین، رجیسترهای پردازنده نیز در ارتباط با واحد منطق ریاضی کار کرده و عملیات صورت گرفته در آن را کنترل و اجرا مینماید.
اهمیت cpu در یک سیستم کامپیوتری
از طرفی باید گفت که نقش cpu در کارایی کل سیستم، چندان دارای اهمیت نمیباشد.
ولی با این وجود، این قطعه سخت افزاری نقش مهمی را به عنوان یک جزء در اجرای سریع سیستم ایفا مینماید.
این قطعه سخت افزاری، به تنهایی وظیفه اجرای دستورات وارد شده در برنامهها را بر عهده دارد.
از این رو هر چقدر که یک cpuی سریعتری داشته باشید، به همان نسبت نیز برنامههای کاربردی شما سریعتر اجرا خواهند شد.