ارزهای فیات آن دسته از ارزهایی هستند که توسط دولت و یا بانک مورد پشتیبانی قرار میگیرند. در واقع این ارزها، آن دسته از ارزهایی هستند که مورد قبول مستقیم مراجع قدرت قرار دارند و به نوعی از نظر دولتها قانومند میباشند. در این ساختار، هر چقدر که پشتیبان ارزهای فیات قدرتمند باشد، به همان نسبت نیز شاهد قدرتگرفتن آن ارز خواهیم بود.
یعنی اگر دولتی ارز فیات مخصوص به خود را وارد بازارهای جهانی میکند، به عنوان پشتیبان اصلی آن ارز نیز شناخته خواهد شد. حال در این بین، اگر آن دولت و یا کشور قدرتمند باشد و یا در حال قدرت گرفتن باشد، ارز فیات مربوط به آن به همان نسبت با رونق و افزایش ارزش و اعتبار رو به رو خواهد شد.
برخی از ارزهای فیات معروف در دنیا به صورت زیر میباشند
- ریال
- دلار
- یورو
- لیر
- پوند
- یوان
- ین
- و بسیاری موارد دیگر
ارزهای فیات در دنیا چه کاربردی دارند؟
بیشتر کشورهای دنیا برای خرید و فروش اشیا و خدمات، سرمایهگذاری و سپردهگذاری از سیستم مبتنی بر ارزهای فیات استفاده میکنند. در واقع سیستم مبتنی بر ارز فیات به عنوان یک استاندارد مورد قبول در سراسر دنیا شناخته میشود که جای استانداردهایی مانند طلا و بسیاری از سیستمهای مبتنی بر تبادل اشیا را گرفته است.
ارزش و اهمیت این سیستم در این است که به صورت استانداردی قانونمند در سطح دنیا در آمده است که مبتنی بر قدرت کشورها میباشد. یعنی ارزش ارز فیات یک کشور نسبت به کشور دیگر به دلیل اختلاف قدرت بین این دو، افزایش و یا کاهش مییابد. از این رو همواره کشورهای دنیا در پی داشتن ارز فیات قدرتمندتری هستند.
تاریخچه پیدایش ارزهای فیات
ارزهای فیات برای اولین بار در چین باستان به وجود آمده و مورد استفاده قرار گرفتند. در طول قرن ۱۱، در استان “شچوان” چین از پولهای کاغذی برای انجام امور مالی و خرید و فروش استفاده میشده است. به طوری که در زمانهای اولیه از این ارزها برای تبدیل ابریشم، طلا و یا نقره استفاده میکردند.
بعدها و در قرن ۱۳ میلادی فردی به نام “کوبیلای خان” به قدرت رسید و اقدام به پیادهسازی سیستم مبتنی بر ارزهای فیات نمود.
در ادامه و در قرن ۱۷ میلادی در اروپا نیز برای اولین بار این سیستم توسط کشورهایی مانند اسپانیا، سوئد و هلند مورد استفاده قرار گرفت. البته این سیستم در کشور سوئد با شکست مواجه شد و در نتیجه حکومت سوئد بکارگیری آن را ممنوع اعلام کرد.

